Kunst en entertainment

Wat kunt u doen in 90 seconden?

Als je zegt "90-seconden", u denkt, is"dat niet veel tijd helemaal!" 90-seconden. Een minuut-en-een-half. Niet veel kan gebeuren in die tijd. Of, kan het?

Volgens Neuro-wetenschapper en Neuro-anatoom Jill Bolte Taylor, 90-seconden is de langste hoeveelheid tijd dat een emotie in iemands lichaam... duren kan tenzij we ervoor kiezen om het vasthouden en blijf boos na de eerste 90 seconden van chemische/fysiologische respons... of we kiezen te laten gaan van het en de woede na 90 seconden afgesloten en worden in vrede. Het is onze keuze als Dr. Taylor zegt aan "hetzij bewust of onbewust na te denken over de gedachten die opnieuw stimuleert het circuit."

Dat klinkt misschien verbazingwekkend, zelfs ongelooflijk, gebaseerd op onze cultuur en afgelopen begrip. Je zou zelfs kunnen denken, "Oh, kom op! Echt?! Dan, waarom niet wij gewoon doen? Waarom niet we bepalen onze emoties veel effectiever? Ik zal deze vragen in net een beetje beantwoorden. Maar eerst, hier is een ander stuk van informatie die Neuroscience heeft gevonden in de afgelopen jaren:

Dr. V. Ramachadran aan de Universiteit van San Diego, een wereld beroemde neurowetenschapper, zegt dat de neurowetenschappen te aanvaarden van een verandering in het denken heeft gehad. Hij zei dat neurowetenschappers gebruikt om te geloven dat mensen elkaar weglachen voordat wij elkaar voelen. Hij zei dat ze nu weten dat wij mensen zin (gevoel) elkaar, eerst, en vervolgens weglachen. Denk maar aan wat uw ervaringen zijn geweest. Wanneer je iemand ontmoet voor de eerste tijd en je hebt gekregen dat gevoel van "Dit is een aardig persoon" of "Ik don't trust deze persoon". Waar komt die gedachten vandaan? U een analyse doen een geestelijke achtergrondcontrole en komen met die gedachten? Of, waren ze gevoelens die kreeg overgedragen in gedachten? In feite, niet u zeggen dingen, zoals, "Ik heb dit gevoel over deze persoon"?

90-seconden. Volledig overwegen hoe goed beheer zal uw emoties je leven veranderen.

Denk zo enkel over het in een dagelijkse gebeurtenis. Je rijdt en iemand snijdt u af. U boos. Wat betekent dit nu voor u nu weten dat in 90 seconden heb je de keuze te maken; moet ik nu verder worden boos of gewoon laten gaan en hebben positieve gedachten? Hoeveel woede van de weg zou deze eliminate? Hoe veel minder stress zou mensen voelen tijdens het rijden? Maar in de meeste culturen, leren we dat mensen niet verondersteld om ons afgesneden zijn. Ze hebben om plaats te maken voor ons. Ze mag niet die manier handelen.

Hoe zit het met een gebied dat veel meer impactful op uw leven, dood kan worden? Onze sociale conditionering vertelt ons dat er moet worden uitgebreid verdriet. Maar wist u dat een persoon de rouwende proces in een dag, misschien minder voltooien kan? Maar, hier is waarom wij niet; onze cultuur in de VS zou frons op die. Onze liefde voor de overledene zouden worden ondervraagd. Ik heb ervaren dit zelf toen mijn dochter stierf afgelopen Pasen ochtend; mensen geprobeerd om me schuldig voelen omdat ik niet bedroefd uitgebreid. Ze vroeg zich af hoe ik kon gaan met leven zo snel. Maar, ik was bedroefd het bedrag dat een mens werkelijk nodig heeft, niet welke maatschappij of cultuur vraagt. Een of andere manier hebben vage, geconfectioneerde termijnen opgezet dat zeggen "als u niet zo lang, dan heb je echt treuren niet love die persoon". Denk na over kinderen die erop aandringen dat de overlevende ouder wachten een jaar, misschien meer, voordat het daten. Wat een last te plaatsen op iemand vanwege een geconfectioneerde traditie! Eigenlijk, in sommige culturen geldt het in slechte smaak om te huilen en treuren bij een begrafenis. Zij geloven dat God weet altijd de juiste tijd voor ons om de aarde te verlaten en dat dood graduatie is. Zij ook geloven dat rouwende bij iemands overlijden een gebrek aan kennis van het leven is en egoïsme zou worden weergegeven. Sinds de persoon is gegaan naar een betere plaats, voelt je sorry voor niemand maar zelf. Ook hier hebben sommige families in de VS besloten te hebben een "Celebration of Life"-ceremonie versus een begrafenis, omdat zij ervoor kiezen om de betekenis van waardering en geluk geven het leven van de overledene, in plaats van rouw hun verlies.

90 seconden. Zulk een korte, maar niet onbelangrijke, hoeveelheid tijd. Wat gaat u doen de volgende keer dat je een emotie die u liever niet hebben? Net zo belangrijk, wat gaat u doen de volgende keer dat je een emotie die u hebben komen wilt op? Hebt u 90 seconden om te beslissen...